De Blues

De zee,
ik voeg mijn tranen
aan jouw water
en laat me overspoelen
richt mijn vleugels
naar de wind
en denk dat ik
kan vliegen

Vannacht sliep ik onder
de blote sterrenhemel
in de beschutting
van een duinpan
tot de regen mij
wakker maakte
Het water
mijn voeten kuste
Mijn mobiel
als half verzopen
wekker
in mijn hand

Ik heb gewandeld
door de regen
tot ik thuiskwam
en schreeuwde
onderweg
de woorden
die ik niet kon
vinden.

Nu is de nacht voorbij
mijn traan doorlopen
rode ogen
niet als abuis
voor wiet gehouden

Het is morgen
en de dag begint
met een glimlach
in mijn hart
een vuur dat
brandt
dat niet beteugeld
wordt door
niet mogen
of voorzichtig

De bas speelt
zachtjes onder mijn vingers
de toon verandert
het tempo versnelt
mijn buik trilt mee
volgt de trilling
van de snaren
en ondertussen
schrijf ik
met een halve hand
het begin
van een nieuwe morgen